کوچـــــــــه گــــــــــــــــــــرد

هرگاه دفتر محبت را ورق زدم، هرگاه زیر پاهایم خش‌خش برگ‌ها را احساس کردم، هرگاه در میان ستارگان آسمان تک ستاره خاموشی دیدم، برای یک بار در گوشه‌ای از ذهنم  نه به زبان بلکه از ته قلبم میگم : یادت بخیر

منو ببخش که بعضی وقتها بی اختیار برات ارزوی موفقیت میکنمو از خدا میخوام هر جا که هستی اسوده خاطر باشی...

منو ببخش که بعضی وقتها بی اختیار یه گوشه اتاقم میشینمو با به یاد اوردن بعضی از خاطرات خودمو سرزنش میکنم

منو ببخش که اونی نبودم که تو میخواستی.سعی میکردم بشم اما هرچه قد وابستگیمو بهت بیشتر میکردم بیشتر دلتنگت میشدم

منو ببخش بعضی شبها موقع خواب بهت فکر میکنمو دنبال چراهای بی پاسخم...

منو ببخش که حالا که از هم جدا شدیم